ANASAYFA

İNATÇI KEÇİ

Keçi, boynuzlugiller (Bovidae) familyasındandır. Bu familyanın sığırlar (Bovinae) alt familyasından Capra cinsini oluşturan memelilere bu ad verilir. Çevik ve zariftir. Sarp yamaçlara kolayca tırmanır. Patika ve uçurum kenarlarında dolaşmaktan korkmaz. Bu sebeple zor geçitlere keçiyolu denir. Evcil olan keçi; sütü, derisi ve tiftiği için beslenir. Taze filiz ve yaprakları çok sever. Otları kökleriyle sökerek yer. Bu sebeple de toprağın verimini azaltır. Yaşlı erkek keçinin önderliğinde sürüyle gezerler. Yabani keçi, ormanlarda çalı ve genç ağaçların filiz ve kabuklarını yer. Bu sebeple büyük zararlara sebep olur.

Boynuzları geriye doğru kıvrıktır. Çenesi sakallıdır. Keçinin yavrusuna oğlak, erkeğine ise teke denir. Malta keçisinde boynuz yoktur. Gerdanında meme gibi iki çıkıntısı vardır. Keşmir ve Ankara keçisinin beyaz, uzun tüyleri vardır. Bunlar, tiftiği çok beğenilen keçilerdir. Malta keçisi ve Saanan keçisi en çok süt veren keçilerdir. Bunların yıllık laktasyonu yaklaşık 1.000 kilodur. Keçinin derisi; eldiven, çanta ve ayakkabı yapımında kullanılır. Kılı ve yapağısı da dokumacılıkta kullanılır. Keçinin sütü az yağlıdır. Ne var ki besleyicidir. Keçi, eski çağlardan beri evcildir. Türkiye’de ise Ankara keçisi, tiftik keçisi ve kıl keçisi ünlüdür.

Keçinin gebelik süresi yaklaşık 23 haftadır. Genellikle bir veya iki yavru doğurur. Yavru; kıllı ve gözleri açık doğar. Birkaç saat içinde de annesini izler. Oğlak, altı ay gibi bir zamanda ergenleşir ve üreyebilir. Yaklaşık 12- 15 yıl yaşarlar.



                                                                                                                                                              LAZURİ