ჩელა აშო, ჩელა, სი ჩერჩელა, სი მონობას გეგაფილი! სი უჩხონჩხე, სი სერგელა, სი კისერიელაფირი… აშო, ჩელა! ბორო ჩელა, ოჭკუმალო შხვას დუც არზე… ეცალ რინას დიდო უჯგუ, შუროთ ქიანას ვარდე. აშო, ჩელა, ბათომიშა, დუდ გეგიძუ სასწორიშა. დიო ჯგირო დორხენდუნა, ბოლოს დუცუ მერქეცუნა. გოუსვათ, ჩქიმი ჩელა, ზუგიდიშე, დარჩელიშა… გოქარილი ვორეთ, მარა გემმაშქვანა ტკვარჩელიშა. აშო, ჩელა! ვიშო, ჯაგა! ჩქინი ნახაჩქარე ყ’ვანა. მარა გვერდის მიდამღანა, ჩქინ ნაშრომუს ვამუჩანა. აშო, ჩელა! ვიშო, ლომა! ჩქი ბლასუნა მეტი შრომა. ირო ქომუბშენთ, მარა ვორეთ ჟირიხოლო ჭკოლა. აშო, ჩელა! ვიშო, ბუსქა! ნება ვარე ნუმუ კუსა. ოში დიხას ჭყოლირ კოჩქ ჭუას მუ წამალი ვუსვა!... შარას გილაბცანცალანთ ალონიშე შქასერიშა. ჩელა, თეში დობღურუთუ, ვეითმართენა სარჯელიშა. ჭკოლათ პუნცუ ჩქიმი ბუსქა, ყ’უდეს ვარე ჭა დო ფურჩა. ირფელ შხვაქ მიდამიღუ დო ჩქიმ ბუსქას ანწი მუ ბჩა? უღუ გერდგ, მა გერხექ, გიჭიბუანქ სახირეს!... მა ანთასი გიმანთხუუ, ჩელა, თენა მაკვირენც… ჰო? ჩქიმ ჩელა, ჩქიმი ჯაგა, დუდი მაფუ ონგარალი. მათი დუცუ მუნობხენა ნგერ დო ტურა ოჭყვადალი. ჯაგა, ლომა ბორკილეფი, სიღარიბეშ ჭოფილეფი, დღას ვაგებხარებუთუ შხვაში მონა-მორჩილეფი. ჭურია დო ნაბადარე ჩქინი კლასი, გიმნაზია. ჩელა, ლეტას ქაშენჯირი, ინკორი დო იკვაზია. ჩქიმი ჩელა, მუ გიწუა?! ვაგგეგებუ ჩქიმი ჭუა. დუცუ მიღუდანი ჭკუა, ნტერც ხვადუ დიდი ქუა. ბოში ვორექ ჯგირი, მარა ჯიბეს ვარე ჭყელი ფარა. რადგანც ღარიბ ვორექინი, ყ’ოროფილც ვამუჩანა. დღაშ დო სერით ქომუბშენქ, ჩხურ მაწუხენც, მინი ჩხანა, მარა ჯგირი ვამკმოქუნცუ, შქირენული მაფუ ქვარა. ჰო! ჩქიმ ჩელა! ჩქიმი ჯაგა! მდიდარირე გომორძგვილი, ღარიბ ვორექ, მდიდარც მეყ’უნც ჩქიმი სქვამი ყ’ოროფილი. ჯაგა, ლომა, მირჩქილით: მუს გიწოლენთ, ქიჩინით. ართო მიბრაგადუათ, მუს ქიბჩინენთ, ვათუათ. ჯაგა, ლომა, ბუსქა, ჩელა, თოლც სინთე ვანობღვენა, მუ ჭირდუნი, ვანობჩქვენა, ასე ქობძირითი თენა. ჩქი ვორეთი დამნაშავე, ჩქინი დუცუ იბღუმპუნთუ. ჩქინი სახეს ვავორწყეთ, მაალ წყარც მევუღუთუ. ჩქი უხაჩქნთ ქობალცია არძა მუქთახორასია. ჩქი უკეთენთ დოხორემც ნგერეფი დო ჯოღორემც. ჩქი უშუუნთ ფარჩემსია უსაქვარე კახმემცია. ჩქი ვოყ’ოთანთ ტყვიასია მუშას ჩქინი ჯიმასია. ჩქი ჩქინ დუცუ ბღალატენთ, ნგერ დო ტურას ვამარგენთ. ჩელა! ანწი მობაღუნა ტვერ დო ლეტაშ აშახუნა. მათრახეფიშ მოთვინება, ჩხურ დო შქირენიშე ღურა. ართობარე, ჩქიმი ჩელა, უძლეველი დიდი ნძალი! თი ვარჯგინანც ნტერიშ ტყვია, ლეკური დო ზარბაზანი. მარა დიო თი ართობა ვამიღუნა უბედურემც. ოჭკუმალო აწვუძუთუ ნგერეფი დო მელა ტურემც… ჯაგა, ლომა, ბუსქა, ჩელა, ანწი გიჩქუდანი თენა: შხვადო ვარე ჩქინი შველა ჩქი ჩქინ ნძალა დამირსხენა. ჩელა! მა გირჩენქუ თეს: ქუმწვუძახათ ჩქინი ნტერც: გოუმორძგვას ართობას, რუს ხემწიფეშ ეკორთას!... ვამიღუნა შხვაშ იმენდი, ჩქინ ხეს რე ჩქინი ბედი. ვარა ღურა, დასაჯება, ვარა სრული გამარჯვება!... ვაკანონათ, სიმართლე დო შრომაქ დეფასინასინი. ოღალ ირკოჩქ ეჭოფას, ირკოჩქ დუდი ირდასინი. მით თეს ვაქიმინუნცინი, შორც ვიშო ინტასინი. ფურცელეფი მუკიქუნას დო ჰაერი რყინტასინი. არძაქ მუშის გეჯერდას, არძაქ ჭკუმას ღალა მუში. მუშუშ თის ქოხედანი თურქი, სომეხი დო რუსი. ჩელა! მობლასათ ნტერი, ლომი, თუნთი, ტურა, ნგერი. არძა ჩქინი მაჭკუმალი, არძა ღორონთიში ჭყელი. დიბრთინუათ, ჩქიმი ჩელა, საქართველო მშვენიერი. ბოროტება დოპილათ დო იპიიბთ ბედნიერი. ზუგდიდი, 1903   © 2006 კოლხობა.ორგ