გაჭირება

ჯიმალეფი, ჩქი მაფუნა
ირ ღირსება დინავილი.
ჩიებაში ნება ვარე,
ჩქინი დუდი გებგათინი:
ჩქინი ნტერი ქიბჩინათ,
მუთ ხვადუნი, მებჩათინი;
დიბრთინუათ უფლება დო
გაჭირებას ვენტათინი.

ოჭვალარი ჩხოულემც,
ჩქი ბჯოხონა ყაზაყეფი.
ჩქინ ზისხირიშ მაშუმალემც:
მდიდარეფი, თავადეფი.
კოჩ ვორეთი, ქობთქუათი,
ქიგმოცენა კაზაკეფი.
ჩქინ ოჭიშის ქიგნახორცქ
ანთასობით მათრახეფი.

მუშენირე თენა თაში?!
გებძუნანო შხვაში ვალი?!
ჩქითი კოჩი ვავორეთო,
შხვანერ მიღუნანო კანი?
ცაშე გითნალეფირენო
მდიდარ თავადიში გვარი,
ღორონთქ დომიკილეესო
კოჩანაში ფართო კარი?!

ღორონთქ ცალკე დაბადუო
მდიდარეფი, თავადობა?!
თავრე ჩქი ქიდმახვამესო
ჭიჭანობა, ყაზახობა?!
ნოტე მუთუ ეინწყინე
დიდეფიში მაღალობა,
ჩქინ სისუსტე, დამონება,
სიჩიჩიე, დაბალობა?!...

ღარიბ ყ’ოფე ჩქინი ჯვეში,
ვართი ჩქი ვორეთ მდიდარი.
ბაბუ-პაპუშ სიღარიბექ
ჩქითი ქიგმოხუნეს კვალი.
ღარიბ ვორეთ დო ყაზახი,
კილერირე აქი კარი
ვაი! ყაზახიში ცოდა,
ვაი! ღარიბ საცოდალი.

ანშ დრორე, სიღარიბეში
დუდ მიზეზი ქიკითხანი.
მუშენირე განსხვაება
კოჩეფწკალა ათეცალი?!
მუშენირე ოში მონა,
ართ პატონი მაზოჯალი?!
მუშენირე ჯიმაკოჩი,
კოჩ ჯიმაში მატანჯალი?!

მუშენირე ჩქინი ლუკა
შხვას უმართოთ მეუღუნი?!
მუთუნც ვაართუნ, თინემც
ცაშა კიბე მეუდგუნი?!
მუშენირე მუშა ხალხი
დასაბამით შქირენული?!
ტვერ დო ლეტაშ მოწიკვილი,
გროშეფიშა ქირებული?!

მუშენი და ვამიჩქუნა
ჩქი მხეცური მიდაღალა.
ვამიჩქუნა ჯგირ ხირუა,
ხერხიანი აბრაგალა,
ვამიღუნა ლომიცალი
უსვინდისე ყაზაყალა.
დო ბჭკუმუნა უმოწყალეთ
უსაქვარე ნგერი ლალა.

ართი ღორონთიშე ვორეთ
არძა ჩქი დაბადებული.
მარა ჩქინი ურჩქინდობით
დუდ მაფუნა არდებული.
ჩქინი ფასი, ჩქინ უფლება
ვამაფუნა გაგებული.
არძა ვორეთ ყ’უნგა, ყ’ვერე,
ქოთ მიღუნა მართებული.

დაბადებით, ჯიმალეფი,
იბჩიებუთ ჩილათირო.
მითინქ მართალ თქუასინი,
გინვორთინუანთ თი ვირო.
მუთი ჯვეშო ქოყ’ოფენი,
ვორთინუანთ თის ირო.
მა ყაზახი, სი თავადი…
დევეკვირათ თეს ჯგირო.

დევეკვირათ! ქობძირუნთ
ქიყ’ანა მუჭო ირთუუნი:
მუჭო მუშაში ნახანდით
ლალა კათა ირძღუუნი,
ირ სიავე ფალუნცუ დო
სამართალი იჭუუნი,
საცოდალი მუშა ხალხი
ტომბა ლეტას ინწყუუნი.

უსამართლობა ოცადუ
სამართალიშ ყ’ოთამას.
ადამიანქ დეესუსტუ,
ვეშეხვადუქ კოჩანას.
მარა ანწი იმენდირე
ღარიბ ვარდიქ გოფალას.
არძა ქიმემნდომენდათი,
ქობძირუნთუ გოთანას.

ხემწიფეში უჩა ტახტის
ამარგენა გვერშაპეფი.
გენერლეფი, მინისტრეფი,
ჟინოსქუა, თავადეფი.
კანონიერ მახინჯეფი
მდიდარეფი, ვაჭარეფი.
ქრისტეშ მცნებაშ მოღალატე
მეტნაწილი ჩქინ პაპეფი.
ხალხიშ მაშქვიდაფალეფი,
თხობელეფი, ჯალათები,
ქირებული პოლიცია,
ნგერიშ ჯარი კაზაკეფი.

თენეფ მუთუნც ვაართუნა,
შხვაში ქობალც ოსხუპუნა.
სვინდისწაულირ კათეფი
ჯიმაშ ზისხირც ქოხუპუნა.
ქიანას მუთუნც ვაარგუნა,
მუშა ხალხის ქოღუმპუნა.
მარა ხალხიქ გოკურცხუდა,
ნგერემც ბედის ოკუჭუნა.

გობკურცხათ, ჯიმალეფი,
ნტერი მივორთინუათი.
დატანჯულემქ, ჩაგრულემქ
ანწი ჩე დღა ქობძირათი.
თე ცხოვრება უკუღმართი,
მორძგვშე გამკუორთინუათი.
ათე ჩქინი ყაზახალა
ქიანას მუორჩქილუათი.

ზუგდიდი, 1904

 
© 2006 კოლხობა.ორგ