მარგალიში ხოჯი კეისარქ გინოჭყვიდ სამარგალოში ეჭყვიდუა დო მალარაყ ტკუტკარი მალიმორეფი დო მანჯღვერო ქაწუყუნუ მუში სქუა, სახელო ვათანძარა. დიდი ლიმა ორდ სამარგალოს, მარა ნტერეფი ვითშა უმოსი ორდეს დო მარგალეფქ დიკინეს გვალეფიში განშე. ვათანძარაქ ქიმიაყუნ ვათანძარული საქვარის: გეგნოჭი მუხურეფი დო ქაწირაყ უმინჯურო დოტებული ორინჯი. შქა ონდღეში გურც მაშქირენ ვათანძარას დო ზოჯ: გეიშაგორითია ჩქიმო ართი ხოჯი ჯოგიშე დო გომიტყაბარეთია. მეთოლეს დუდი გვანილი ხოც დო ბორკით ქიითაბუნეს ცხიმურიში ნოყელას ოტყაბარალო. ცანდირჲ ხამუთ გუცხანტეს ქვარა დო ქიდიჭყეს ტყაბარუა. ვალიში მამალას გამკანწქეს ტყები. უჯინედ შორშე დუდი კვათილჲ დო გოტყაბარელი ხოც ვათანძარა დო იჩიებუდ: ათე დუდი მეკვათილი ხოჯი დო სამარგალო ართნერი რენანია ამდღა. ტყების გამკვონწყინთნი, დობჭკირინთია თია-თიად, ქენვორღვანთია ჩუანც ოხაშალო დო ობჭკუმუნთია ედომშამო. მუჭოთ გიწითინი, ტყაბარუა გასურეს. ასე ბორკეფი ორდ ორცხუას გინანწყმალი. ათე ბორკეფც მა ქიმვოჭკირანქია, -თქუ ვათანძარაქ დო ხამჲ გაიწუღ მატყაბარალც. ქიმერთ ხოლოშა დო ორცხუას ქიგუსი კვათირი ხამ გენჭირელო. თი ორცხუას ჯერღვი ვაყოფედ დიო ღურელი დო ქიდიჟგვერთუ გოტყაბარელი ხოჯქი, მირქუ ბორკი დო თიჯგუა ყონიერო ზეპუ ნოყორც, კიბირეფი ქიგიოტახ ვათანძარას. გური წულირო დიხას ქიგიაჟგართ ვათანძარაქ. ქოუცის შქურნაფილი მაყვენჯეფქ, მარა ჭყანაშა ვამაყუნინეს მუთუნი ფერო. უკული, ონჯუა ბორჯის, ძიუთ გაყაყუ თოლეფი, მარა მუშო გოკო! -თიჯგუა მეუგამუდ ხოც, კიბირეფწკმა ართო, ტვინი ხოლო ქიდურღვაფუაფ ვათანძარაშა დო ქიდოსქიდ თიქ გაბორებულო. ქიმუყუნეს კეისარც კიბირეფი ერღვაფილი დო გაფოჩებული სქუა დო გეუნწყეს ირფელი მუჭოთ მოხვადინი. მიინჭი ყვაშა ხე კეისარქ. მუშე ვადუზუკოლია მარგალეფიში ამბე. ართნერი რენანია თინეფი დო თინეფიში ხოჯეფი. ბრელშა მებკვათითია დუდი, მარა ვამაყვილესია იშენით, თიშენი ნამდა, ამდღა ხოლო ვაუჩქუნია კოც, ღურას მერნელეფი სო ოტყობინუანა შურცინი.   მარგალიში ხოჯი კეისარიქ გოლოჭკვიდუ სამარგალოში ეჭკვიდუ დო ამოტკვაცერენ უკოროცხუ მალიმეფე დო მამჯღონე დოწოფხუ მუში სქირი, ვათანძარა ჯოხონი. დიდი ლიმა რტუ სამარგალოს, მარა მტერეფე ვით ჶარა დიდო რტეს დო მარგალეფექ მექანჭეს გოლაფეშ კელე. ვათანძარაქ ქონაყონუ ვათანძარული დულჲას: ოკოჭვუ სვაფე დო უმანჯელე ნა დოსქიდუ სქინდინაფე. ონდღეში გურის ამშქირონუ ვათანძარას დო გეჩინადუ: გოშამიგორითჲა ჩქიმი შენი არ ხოჯი ჯოგიშენ დო დომიხაზირითჲა. ნონცალეს თი არ მგვანერი ხოჯის დო კუჩხეთენ ქაგოწოკიდეს ცხემურიში ყას ტკები გოშორუ შენი. მკვათურა ხამითენ ჲუხარეს ქორბა დო ქოგეჭკეს ტკები გოშორუს. არშვაჯის ქოგოშორეს ტკები. მენდრაშენ ოწკერტუ თი მეკვათერი დო ტკები გონწკიმერი ხოჯის ვათანძარაქ დო ზოპონტუ: აჲა თი მეკვათერი ხოჯი დო სამარგალო ართნერი რენანჲა ანდღა. ტკების მეკაპწკიფთჲა, დოპჭკირუფთჲა ჶილა-ჶილა, ქოდოლოვობღაფთ ჭუკანის ოგიბუ შენი დო მთელი ოპჭკომათმინონანჲა. ნა გიწვით სთერი, ტკებიში გოშორუ დოჩოდინეს. აწი კუჩხეფე ქორტუ მენცხურის გოშორუში. ამ კუჩხეფე მა გოპწკამინონჲა, -თქუ ვათანძარაქ დო ხამი გოწუღუ ტკები ნა ნწკიფტუ კოჩის. ქომეხთუ ხოლოსშა დო მემცხურის ქოგესუ ხამი ბაძგინერი. ემ მენცხურის ჯერღვი ღურელი ვა რტერენ დო ოხინკანუ ტკები გოწკიმერი ხოჯიქ, მოინქინუ კუჩხე დო ეკო კაპეტი მოჭკვიდუ ნუნკუს დო კიბირეფე ქოგუტახუ ვათანძარას. გური წულირე დიხას ქოგანთხუ ვათანძარა. ქოგვაბღეს მშქურნაჯე მაყონაჯეფე, მარა ვარ აშველეს მუთუთენ. უკაჩხე, ლიმჯის ზორითენ გონწკუ თოლეფე, მარა მოთ გინონ! -ეკო კაპეტი ნუნთხერენ ხოჯიქ დო კიბირეფე კალა ართო, ქუნითი ქოდოლობღაფერენ ვათანძარაშა დო ქოდოსქიდუ მუქ გოდელერი. ქონუყონეს კეისარის კიბირეფე დობღერი დო თიგოშაბღერი სქირი დო გამუსვარეს ირხოლო მუჭო ნა მოხვადესფე. ნიტკაპუ ყვაშა ხე კეისარიქ. მოთ ვარ მევანდვიჲა მარგალეფეში ამბარი. ართნერი რენანჲა ენთეფე დო ენთეფეში ხოჯეფე. დიდო ჶარა მევოკვათითჲა თი, მარა ხოლოთი ვარ მაყვილესჲა, ემუშენი დო ანდღათი მითის ვარ უჩქინჲა, ღურას მედგერეფექ სო ონტკობინაფან შური.