|
KUTSAL BİR AĞAÇTIN AMA…
Kolkh şair Guri Otobaia’nın Megrelce şiir kitabı Gvimara, 1996 yılında Zugdidi’de Kolkheti Akademisi tarafından yayımlandı. Kitabın yayımcılığını İrakli Çikava, redaktörlüğünü Şuko Cikia, tashihini ise Nana Narmania ve Nana Khupenia yaptı. Megrelce yazılı ve Gürcüceye çevrili kitapta, birbirinden güzel 32 şiir bulunuyor.
Şair kitabın girişinde şunları söylüyor: “Çok eski söylencelere göre, tarihi bilinmeyen Kolkha’da, ateşe yön verenlerin, çeliğe su katanların, altın post ve alfabenin sırdaşlarının, çok sesli koro ve tıp müdavimlerinin yaşadığı Aia yöresinde, dev cüsseli gvimara ağacı yetişirmiş. Zamanla değişime uğramış, yapısı bozulmuş, küçülmüş ve günümüzde tırpanla biçilir hale gelmiş.”
Şiir kitabında; Mapşalia, Debcerao?, Taş vareno?, Carşa vazarent uklaş cimas, Ka şkvili do ka sagani, Damorçili, Hoi bira maçuali!, Gvimara, Çiçe para, Geprçkinek uçkhonçkhe, Şurişlapa, Nanaia, Gurşa komikhutoletu, Kvinça, Kate zğabi, Sismari, Bağanoba gumaşine çkini, Te gurtsalo, Aka muşen vemirulek?, Malas morti!, Tol btskurida…, Nerçi, Mamda, Zikva, Arda, Çiça kharçila, Soneti lersis, Tskonda vorek…, Sakhiolo, Geserel borciş obireşi, Odiare, Eçdoşkviti çilamuri isimli şiirler yer alıyor. Kitaba adını veren Gvimara şiirinin nakaratı şöyle;
Okhvamur ca rdi mara
Deçiçio, gvimara?
Veglengara iriato
Ti tuta do ti mara,
Okhvamur ca rdi mara,
Deçiçio, gvimara?!
|
LAZURİ
