KAYAKLA ATLAMAYA YÜREK DAYANMAZ!
Kayakla atlama, sporcuların çıkışta kazandıkları ivme ve hız yardımıyla belirli bir parkurda süratlenip, daha sonra havadan yere inene kadar en uzak mesafeye gitme ilkesine dayanır. Kuzey Avrupalı çocukların oyunlarından esinlenerek spor dalı haline getirilmiştir. Zamanla seyircisi çoğalmış, cazip ve gösterişli bir spor dalı olmuştur. Kayakla atlama, Olimpik Kış Oyunlarının 1924'te yapılan birincisinden itibaren yer almaktadır. Olimpiyatlar ve dünya şampiyonaları, 90 ve 120 metrelik tramplenlerde düzenlenir.
Kayakla atlama normlarında belirlenmiş tramplenler kullanılır. Kayakla atlama ferdi yarışmalarında tramplen uzunluğu 90 veya 120 metredir. Atlamaya yeni başlayanlar için daha küçük tramplenler kullanılır. Takım yarışmalarında büyük tramplen tercih edilir. Her takım 4 atlayıcıdan oluşur. Her sporcunun 2 atlama hakkı vardır. Beş hakem atlama çıkışından inişe kadar 20'ye kadar puan verir. En büyük ve en küçük puanlar çıkarılır. Bir ayağı önde, diğer ayağı arkada dizleri bükülmüş şekilde meyilli kar yüzeyine iniş yapabilen sporcu 4 puan ek olarak hanesine yazdırır. Bu inişe “Telemark pozisyonu” denir.
Kayaklar kalın, uzun ve ağırdır. Dengenin rahatça sağlanması için kayakların altında 3 tane oyuk bulunur. Atlama kayaklarının genişliği 11,5 santimdir. Kayakların geniş olması havaya dayanmayı kolaylaştırır. Kayakların uzunluğu, kayakçının boyu+80 santim olarak imal edilir. Uzun kayak yükselme sağladığından uzunluk serbest bırakılmamıştır. Özel olarak yapılmış elbiseler ve koruyucular sporcuların giymesi zorunlu olan malzemelerdir. Ayakkabılar kayakçının öne eğilmesini sağlayacak yumuşaklıkta olup ayakkabıların sadece ön kısmı kayağa bağlanmıştır.
Yarışmacı, rampanın ucundan büyük bir hızla fırladıktan sonra havada uzun bir yol almaya çalışır. Havadayken kayaklar birbirine paralel ve yukarı doğru hafif eğimli, vücut öne eğik, dizler dik, kollar gergin ve vücuda yapışık olmalıdır. İniş, esnek bir biçimde tepenin eğimli bölümünden dik bir duruşla, dizler bükülüp kollar açılarak yapılır. İniş alanındaki eğimin sona ermesiyle atlayıcı bir dönüş yaparak durur. Değerlendirme yapılırken atlama mesafesi ve atlama tekniği birlikte değerlendirilir.
|