ANASAYFA

ÖRÜMCEK AĞLARINI ÖRÜYOR!

Örümcek, yırtıcı bir hayvandır. Örümcek, eklembacaklıların örümceğimsiler (Arachnida) familyasının örümcekler (Araneida) takımından olan türlere verilen genel bir addır. Örümcek, dünyanın her tarafında yaşar. Yaklaşık 63.000 türü vardır. Başı ve göğsü birbirine kaynaşmıştır. Karın, göğse ince bir bel ile bağlıdır. Belin içinden sindirim borusu, kan damarları nefes boruları ve sinir sistemi geçer. Örümceğin boyu, birkaç cm'den 35 cm'ye kadar olur. Ağzının önünde iki zehir çengeli ve iki his ayağı vardır. Göğsünde, dört çift yürüme bacağı vardır. Bacakların uçları, tarak gibi dişli iki çengellidir. Örümcek bunların sayesinde ağ üzerinde dolaşır. Çoğunda üç veya dört çift göz vardır. Yuvarlak karın kısmı yumuşak, alt kısmında solunum delikleri, ipek bezleri, anüs ve cinsiyet organları bulunur.

Örümcek, böceklerle de beslendiğinden faydalı sayılır. Tropikal türleri; amfibyum, sürüngen, küçük kuş ve memelileri de avlar. Avlarını yakalamak için her zaman tuzak ağları kurmaz. Avını, kıskaçlarına açılan zehir salgısı ile felce uğratır. Sonra onu ısırır. Avının iç organlarına, eritici enzimli tükürük salgısını akıtır. Böylece avının iç organları sıvı haline gelir. Örümcek, midesiyle bu sıvıyı emer. Avı, içi boş bir kabuğa döner.

Dişi örümcek, erkek örümcekten daha büyüktür. Örümceklerde toplu yaşama ve aile hayatı yoktur. Ancak bazı türlerin birkaç birey olarak yasadıkları literatüre geçmiştir. Dişiler, çiftleşme sonrası erkek örümceği yiyebilirler. Erkekte duyu bacakları, eşleşme organıdır. Erkek önce bir sperma ağı örer. Bunun üzerine bir damla spermatozoon sıvısı bırakır. Ters döner, bu sıvıyı pedipalplerin şişkin kısmına doldurur. Sonra dişiyi aramaya çıkar.

Çiftleşmede erkek örümcek, ölümle karşı karşıyadır. Çiftleşme sırasında erkek örümcek, dişiye çeşitli hareketlerle açlığını unutturmaya çalışırlar. Dişi örümceğe açlığını unutturmak için dans ederken, ondan uzak durmaya da çalışır. Yoksa bir anda yakalanabilir. Bazı erkek örümcekler, çiftleşme öncesi dişi örümceğe bir böcek ikram eder. Böylece açlığını gidermeye çalışır. Tehlike kalmadığını düşünür ve dişiye yaklaşır. Açlığını hatırlayan dişi, erkeği yemeyi düşünür. Böyle olunca da erkek çiftleşmeden sonra hemen kaçar. Erkek, dişi aramaktan, sevgi dansı yapmaktan ve çiftleşmekten yorulduğu için, dişiye çiftleşme sonrası en yakın protein kaynağıdır. Böylelikle birçok erkek örümcek kaçmaya fırsat bulamadan dişi örümceğin yemi olur.

Dişi örümcek, yumurtalarını, ağ ipiyle yaptıkları torbaya bırakır. Bir kozada yüzlerce yumurta olabilir. Genel olarak yazın sonu bir zamanda döllenen yumurtalar, ilkbaharda yavru verir. Yaz başı bir zamanda döllenen yumurtalardan 20- 60 gün sonra yavru çıkar. Dişi örümcek yumurtalarına karşı çok şefkatlidir. Ancak dişiler bazen yumurtaları veya yavruları da yiyebilir. Yumuşak ve çok küçük olan bu yumurtalarla dolu torbayı bir dala, taş altına duvar yarığına, ağaç kovuğuna veya çalılıklar gibi güvenli bir yere yapıştırır. İlkbaharda doğan yavrular ana-babalarına benzer. Birkaç gün sonra iyi bir ağ kurarlar. Kendi kendilerine beslenirler.